Najważniejsze badania nad konopiami w 2020 roku [CZĘŚĆ 2]

Badania naukowe nad konopiami przeprowadzane są od wielu dekad, a w 2020 roku, pomimo pandemii, naukowcy także nie próżnowali. Jak dotąd badaczom udało się zidentyfikować ponad sto różnych kannabinoidów. Każde kolejne odkrycie nowego kannabinoidu jest niezwykle ekscytujące, ponieważ pozwala lepiej zrozumieć tajemnice kryjące się w roślinach konopi.

Przeczytaj także: Najważniejsze badania nad konopiami w 2020 roku [Część 1]

Rok 2020 rozpoczął się odkryciem kannabinoidu podobnego do THC

Odkrycia dokonali włoscy naukowcy, którzy wyizolowali THCP, czyli tetrahydrokannabiforol ze szczepu FM2. Przetestowali jego zdolność do wiązania się z receptorami endokannabinoidowymi i wpływania na zachowanie myszy. THCP naśladował tradycyjne efekty powodowane przez THC i wydawał się działać silniej niż tetrahydrokannabinol. Odzwierciedla to wysokie powinowactwo do receptorów endokannabinoidowych CB1 i CB2, które są potrzebne do wywołania efektu psychoaktywnego, czy np. zmniejszenia bólu.

Porównując wyniki różnych badań, wydaje się, że THCP wiąże się około 30 razy łatwiej z receptorami CB1 i 6 razy łatwiej z receptorami CB2 niż THC. Chociaż nie oznacza to, że THCP zadziała tyle razy lepiej od THC, to sugeruje, że nawet małe ilości THCP powodują to, że różne szczepy dają różne efekty odurzające, nawet jeśli mają ten sam poziom THC.

Badania naukowe nad konopiami w 2020 roku skupiały się także na ich potencjale w leczeniu przewlekłego bólu

W 2020 roku opublikowano dwa badania, które potwierdziły działanie przeciwbólowe konopi w przypadku bólu przewlekłego. Jedno z nich wykazało, że olej o proporcjach THC:CBD 48:1 podawany podjęzykowo w postaci nalewki znacznie poprawił jakość życia kobiet cierpiących na fibromialgię, formę przewlekłego bólu, który jest niezwykle trudny do leczenia. Pacjentki spożywały średnio 4,4 mg THC dziennie i deklarowały, że ich ból zmniejszył się o połowę, zdolność do wykonywania pracy poprawiła się, a także polepszył się ich nastrój w porównaniu z osobami, które otrzymały placebo. To podkreśla obiecujące efekty nawet umiarkowanej dawki THC w leczeniu fibromialgi.

W drugim badaniu sprawdzono wykonalność podobnego do inhalatora urządzenia do dostarczania THC u pacjentów z przewlekłym bólem neuropatycznym. Chociaż naukowcy przyglądali się tylko pojedynczemu wdechowi, to 1mg THC wystarczył, aby zmniejszyć ból w porównaniu z placebo, a jego korzyści utrzymywały się przez ponad dwie godziny.

Badania te potwierdzają korzyści płynące z THC w leczeniu objawów bólu przewlekłego. Ważne jest, aby podkreślić, że korzyści te osiągnięto przy małych lub umiarkowanych dawkach THC, co jest ważne w zapobieganiu budowania tolerancji i prawdopodobnej utracie korzyści terapeutycznych tetrahydrokannabinolu.

Kannabinoidy mogą leczyć objawy choroby Parkinsona

W ciągu ostatniej dekady naukowcy badali rolę CBD i THC w spowolnieniu postępu chorób mózgu związanych z wiekiem, takich jak choroba Alzheimera. Niedawno zaczęli badać ich wpływ na objawy choroby Parkinsona i odkryli, że kannabinoidy mogą pomóc złagodzić niektóre objawy.

Jednym z głównych objawów choroby Parkinsona jest drżenie, które może zaostrzać się w sytuacjach stresowych. CBD ma działanie uspokajające. Czy łagodząc stres może jednocześnie złagodzić drżenie? By to sprawdzić brazylijscy naukowcy przeprowadzili badanie metodą podwójnie ślepej próby kontrolowanej placebo. W badaniu udział wzięli pacjenci chorzy na Parkinsona, których poddano serii wystąpień publicznych. Używając akcelerometru do pomiaru poziomu drżenia, naukowcy odkryli, że pojedyncza dawka 300 mg CBD zmniejszyła zarówno niepokój u pacjentów, jak i drżenie w porównaniu do osób przyjmujących placebo. Wyniki te sugerują, że CBD może być pomocne w tłumieniu drżenia u pacjentów z chorobą Parkinsona w sytuacjach stresowych.

Kolejne dwa podstawowe objawy choroby Parkinsona to spowolnione ruchy i sztywność. Aby leczyć te objawy, pacjentom zwykle przepisuje się lek o nazwie L-DOPA. Problem z tym lekiem polega na tym, że może on prowadzić do niepożądanych ruchów zwanych dyskinezami. Tak więc, chociaż L-DOPA może ułatwić poruszanie się pacjentowi z chorobą Parkinsona, może powodować u niego niepożądane ruchy.

Ruchy te można powstrzymać blokując receptory CB1 i aktywując receptory CB2. Jak się okazuje, THCV (tetrahydrokannabiwaryna), jeden z wielu kannabinoidów wytwarzanych przez konopie indyjskie, pasuje do profilu farmakologicznego potrzebnego do tłumienia dyskinez.

Hiszpańscy naukowcy przetestowali użyteczność THCV bezpośrednio na dyskinezę wywołaną przez lek L-DOPA w mysim modelu choroby Parkinsona. Ujawnili, że THCV opóźnia wpływ L-DOPA na ruchy dyskinetyczne, a po pojawieniu się zmniejsza ich intensywność. Odkrycia te sugerują, że THCV może przynosić dodatkowe korzyści do stosowania leku L-DOPA poprzez redukcję niepożądanych ruchów, co podkreśla istotę terapii choroby Parkinsona opartej na kannabinoidach.

Przeczytaj także:

• Czym są dyskinezy i jak konopie mogą pomóc się z nimi uporać?
• Rola medycznej marihuany w leczeniu choroby Parkinsona
• Stosowanie THCV w chorobie Parkinsona, cukrzycy i osteoporozie
• Starość nie musi być uciążliwa. Powiedz STOP niedołężności, dzięki kannabinoidom!
• Domowa maść konopna CBD na problemy skórne i ból [PRZEPIS]
• W jaki sposób konopie leczą różne rodzaje bólu? [CZĘŚĆ 1]
• Jak konopie wzmagają działanie opioidów? [CZĘŚĆ DRUGA]

Źródło: leafly.com