Jak badania laboratoryjne pomogły określić marihuanę jako lek?

Marihuana i obecne badania laboratoryjne. Wiele kultur na świecie używa marihuany jako leku od tysięcy lat, ale dopiero niedawno zaczęliśmy naprawdę rozumieć mechanizmy, dzięki którym marihuana przynosi ulgę chorobach. Wiele obecnie dostępnych dowodów jest anegdotycznych lub przedklinicznych, co nie wystarcza do wykazania prawdziwości skuteczność u ludzi.

Ponadto, mimo że mamy już dogłębnie poznane podstawy farmakologii konopi, wciąż istnieje wiele obszarów, których brakuje wiedzy. Wiedzy o tym nie czy leczą (co jest już udowodnione), tylko jak one to robią. Aby konopie indyjskie zyskały popularność wśród lekarzy, nadal będziemy musieli odpowiedzieć na wiele pytań dotyczących badań na ludziach.

Historia farmakologii układu endokannabinoidowego

Kannabidiol (CBD) został wyłączony po raz pierwszy w 1940 roku poprzez trzech chemików, Rogera Adamsa, Madison Hunt oraz J.H. Clarka, w Noyes Chemical Laboratory na University of Illinois.

Δ9-tetrahydrokannabinol (THC) został po raz pierwszy wyizolowany z konopi w 1964 roku przez Raphaela Mechoulam’a w Weizmann Institute of Science w Izraelu.

Badania laboratoryjne – marihuana ma powiązanie z ludzkim układem wewnętrznym

Kolejnym ważnym odkryciem dla układu endokannabinoidowego było zidentyfikowanie w 1988 roku przez dr Allyna Howlett’a i dr Williama Devane’a ludzkiego receptora kannabinoidowego CB1

Drugi receptor kannabinoidowy CB2 został zidentyfikowany i po raz pierwszy sklonowany z komórek HL60 przez Munro z grupą badaczy w 1993 roku.

1995 r. – po raz kolejny Raphael Mechoulam przyczynia się do poszerzenia wiedzy o układzie endokannabinoidowym. Specjalista, który od ponad pół wieku bada fitokannabinoidy dokonał wyizolowania receptora 2-AG, z którym oddziałują kannabinoidy.

Znajomość tych głównych składowych systemu endokannabinoidowego oraz ich działania doprowadziła następnie badaczy do pytania – dlaczego różne odmiany konopi dały różne efekty, których nie można wyjaśnić zawartością kannabinoidów. Pierwsza wskazówka pochodzi z pracy dr Ben-Shabata i zespołu specjalistów, którzy zaobserwowali, że nieaktywny glicerol z kwasów tłuszczowych miał znaczący wpływ na zwiększenie działania endokannabinoidu 2-AG na receptory kannabinoidowe.

Razem czy wyizolowane?

Zgodnie z tym pomysłem naukowcy dr John McPartland i dr Ethan Russo postulowali, że istnieją inne związki w konopiach poza kannabinoidami, które przyczyniają się do ogólnych efektów medycznych.  W artykule z 2001 r. „Cannabis and Cannabis Extracts Greater than sum of of parts” ustalili, że efekt synergii, czyli wzmocnienia działania terapeutycznego kannabinoidów możliwy jest dzięki innym związkom – terpenom. Dlatego różne szczepy konopi mają efekty działania; usypiające i “męczące”, a inne euforyczne – pomimo podobych wartości kannabinoidów. McPartladn i Russo skupili się w swoich badaniach nad efektem wzmocnienia medycznego działania konopi na drodze fitokannabinoidy – terpeny.

Elementy układanki

Jednak to wciąż nie uzupełnia całości działania kannabinoidów na ludzki organizm.  Istnieją inne odpowiedzi wywoływane przez konopie indyjskie, których nie możemy przypisać farmakologicznym działaniom CB1 i CB2. To skłoniło badaczy do poszukiwania dodatkowych poszukiwań. W szczególności w ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci naukowcy zidentyfikowali dodatkowe receptory, na które działają kannabinoidy i są nimi GPR3, ​​GPR6, GPR18, GPR55 i GPR119.

Co jeszcze?

Jest coraz więcej dowodów na to, że istnieje jeszcze więcej związków, które dają dodatkowe korzyści terapeutyczne. Flawonoidy to kolejna grupa związków, która nie tylko odpowiada za smak i zapach danego szczepu. Mają dość szerokie właściwości medyczne samodzielnie, ale przyjmowane z całą rośliną dopełniają całości efektu wzmocnienia. Przypuszcza się, że konopie mają w swoim składzie związki nadal jeszcze nie sklasyfikowane przez biochemików. Inne związki potencjalnie interesujące naukowców obejmują estry steroidów, spiroindany i unikalne związki azotowe. Bardziej szczegółowa praca metaboliczna wielu odmian konopi prawdopodobnie zapewni dodatkowy wgląd w to, które środki w konopiach są odpowiednie dla poszczególnych dolegliwości i zespołów chorobowych.

Marihuana – badania laboratoryjne dowodzą

Biorąc pod uwagę wszystkie nowe informacje, które są gromadzone na temat nauki o konopiach indyjskich, kuszące jest wyciąganie wniosków na podstawie wstępnych dowodów i anegdot. Jednak w medycynie terapie muszą być udowodnione w badaniach klinicznych.

W przeprowadzonych próbach klinicznych zwykle stosuje się izolowane związki i ich kombinacje, a nie całe leki roślinne lub pełne, botaniczne substancje lecznicze. Często okazuje się, że jest lepsze w kontekście wielu chorób jest wspólne działanie wszystkich substancji z rośliny.

Wysokiej jakości produkty z konopi zawierające CBD z pełnym spektrum kannabinoidów dostępne są w sklepie www.BioHemp.pl

Produkty konopne również mimo identycznego składu mogą wykazywać odmienne działanie, przez chociażby formę i metodę jaką są otrzymywane. Tak np. inaczej będzie działał susz, nalewka i ekstrakt – pomimo uzyskania ich z tego samego krzewu rośliny.

Normalizacja marihuany

Brak znormalizowanych produktów dodatkowo pogarsza trudności związane z używaniem konopi indyjskich jako standaryzowanego leku. Testy analityczne mogą pomóc w określeniu produktów, które będą bezpieczne i miały korzystny wpływ. Szczególną uwagę należy zwrócić na tych, których układ odpornościowy jest osłabiony, aby uniknąć jakichkolwiek powikłań. Ponadto w tym momencie nadal nie znamy wszystkich szczegółów każdej zmiennej, która przyczynia się do skuteczności marihuany jako leku, dlatego potrzebne są dalsze badania. Niemniej jednak coraz bardziej zbliżamy się do obierania terapii, które nie będą powodować bezwzględnie żadnych skutków ubocznych, które na tą chwilę w porównania do leczenia konwencjonalnego i tak są minimalne lub nie obserwuję się ich wcale.

BEZPŁATNE KONSULTACJE KONOPNE

dostępne są na stronie www.BioHemp.pl

Bibliografia:

• Adams, R., Hunt, M., and Clark, J. (1940) Structure of cannabidiol, a product isolated from the marihuana extract of Minnesota wild hemp. I. J. Am. Chem. Soc. 62, 196–199,
• Gaoni, Y. and Mechoulam, R. (1964) Isolation, structure and partial synthesis of an active constituent of hashish. J. Am. Chem. Soc. 86, 1646–1647.
• Devane WA, Dysarz FA, Johnson MR, Melvin LS, Howlett AC. Determination and characterization of a cannabinoid receptor in rat brain. Mol Pharmacol. 1988;34(5):605-13.
• Russo EB. Taming THC: potential cannabis synergy and phytocannabinoid-terpenoid entourage effects. Br J Pharmacol. 2011;163(7):1344-64.
• Munro S, Thomas KL, Abu-shaar M. Molecular characterization of a peripheral receptor for cannabinoids.

Źródło:

• Cannmedevents.com